زندگی، هم نشینی تضادهاست...

بله آنچه زندگی را معنا می بخشد همین در کنار هم قرارگرفتن و چفت شدن تضادها با هم است.برای فهمیدن مفهوم "خوب" باید مفهوم "بد" نیز وجود داشته باشد و این دو در کنار هم قرار گیرد تا معانی آنها برایمان فهمیده شود.اصلاً زیباییِ زندگی به همین تضادهاست.شب و روز،طلوع و غروب،سرد و گرم، خوب و بد، زیبا و زشت، سخت و آسان، خار و گل و ... . این تضادها در کنار هم برای زیبا جلوه دادن زندگی به ما انسان ها آفریده شده است و هر کدام نیز کارکرد مخصوص به خود را دارند.اینکه گل در کنار خار هم نشین است خار به عنوان پاسپان و نگهبان عزیز خود یعنی گل عمل می کند. باید این تضادها باشد تا ما زیبایی ها و زشتی های دنیا را به خوبی درک کنیم. باید سختی باشد تا وقتی از آن رها شدیم و به آسانی رسیدیم معنای آرامش و آسایش را بفهمیم.

  سهراب سپهری چه زیبا می گوید: «زندگی، فهم نفهمیدن هاست.» بله ما آمده ایم برای درک آنچه قبلاً توان درکشان را نداشته ایم.ما مسیر زندگی را طی می کنیم برای تکامل خود و این امر تا زمان گذر از این جهان به جهان جاودان ادامه دارد.باید رفت اصلاً ما برای رفتن آمده ایم. شاعری می گوید:«اگر رفتی، بُردی/اگر خُفتی، مُردی.» باید رفت و همیشه در حال حرکت بود. حرکت یعنی زندگی یعنی تلاش برای رسیدن به کمال.

النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا

خدایا ما را از خواب خانمان سوز غفلت نجات ده ...