رضـا رضـاپور | سایت شخصـی

امیر المومنین علی علیه السلام:« النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا » مردم در خوابند و زمانی که از دنیا رخت می بندند بیدار می‌شوند.

رضـا رضـاپور | سایت شخصـی

امیر المومنین علی علیه السلام:« النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا » مردم در خوابند و زمانی که از دنیا رخت می بندند بیدار می‌شوند.

رضـا رضـاپور | سایت شخصـی

به نام خدای بی همتا
سرآغاز هر دفتری هر چند دفتر مجازی، به نام خالق یکتا است.خدا را شاکرم که نعمت عمر را به ما ارزانی بخشید تا بتوانیم از این نعمت بزرگ در راه شناخت عظمت حق تعالی و قرب به او قدم برداریم ان شاء الله.
راه های ارتباطی:
Email:rezapourca@yahoo.ca

آخرین مطالب

۵ مطلب در دی ۱۳۹۷ ثبت شده است

انسانم آرزوست ...

وقتی که به کالبد زندگی خوب نگاه می کنم، گمشده ای در انتظار رسیدن من به اوست.اما دریغ از اینکه گاه در جهت او در حرکتم و هنگامی که امکان دیدارش را دارم از من دور می شود و مسافت ها طولانی شده و دستیابی به او محال.

زندگی را باید با چشم های تیز بین و دقیق نگریست. مدینه فاضله حرف نیست بلکه آفرینش آن به نگاه من و تو بستگی دارد. آری نگاه های من و تو به زندگی بوی مادیات می دهد. نه اینکه رفاه و آرامش و مادیات را به کلی نفی اش کنم نه ولی باید ارزش ها جا به جا شود و آن در رتبه های بعدی اهداف ما باشد.

زندگی چیزی جز ثبت خود در تار و پود زندگی نیست. ما آمده ایم تا از خود چیزی به یادگار گذاریم گاهی خوبی، گاهی کتابی،گاهی فداکاری، گاه... و گاه انسانیت.

آری انسانم آرزوست ...

امیدواریم شعار بیش نباشد و من و تو در هر جایگاه و مقامی هستیم اولین نکته و هدفمان انسان و انسانیت باشد. همان چیزی که این روزها رنگ باخته و خریداری ندارد.ولی این را به طور حتم مطمئن هستم که انسانیت در نهان ما هست اما گرد و غبار غفلت بر آن نشسته و نفس نفس های سختی می کشد.باید احیایش کرد همان طور که فردی که احیای قلبی- ریوی (CPR)  را انجام می دهد با یک تیر دو نشان می زند هم انسانی را نجات می دهد و هم انسانیت را.

در این دنیای خاکی چه انسانهایی که نامشان بر قلب ما جای دارند و ما مدیون آنهاییم. از بهمن بیگی ها گرفته تا دکتر مزداها و نلسون ماندلاها و گاندی ها و ... و اینان از خود انسانیت را به یادگار گذاشته اند.

امید است ما هم وارثان خوبی باشیم.

ان شاء الله

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۰ دی ۹۷ ، ۰۰:۰۶

بله آنچه زندگی را معنا می بخشد همین در کنار هم قرارگرفتن و چفت شدن تضادها با هم است.برای فهمیدن مفهوم "خوب" باید مفهوم "بد" نیز وجود داشته باشد و این دو در کنار هم قرار گیرد تا معانی آنها برایمان فهمیده شود.اصلاً زیباییِ زندگی به همین تضادهاست.شب و روز،طلوع و غروب،سرد و گرم، خوب و بد، زیبا و زشت، سخت و آسان، خار و گل و ... . این تضادها در کنار هم برای زیبا جلوه دادن زندگی به ما انسان ها آفریده شده است و هر کدام نیز کارکرد مخصوص به خود را دارند.اینکه گل در کنار خار هم نشین است خار به عنوان پاسپان و نگهبان عزیز خود یعنی گل عمل می کند. باید این تضادها باشد تا ما زیبایی ها و زشتی های دنیا را به خوبی درک کنیم. باید سختی باشد تا وقتی از آن رها شدیم و به آسانی رسیدیم معنای آرامش و آسایش را بفهمیم.

  سهراب سپهری چه زیبا می گوید: «زندگی، فهم نفهمیدن هاست.» بله ما آمده ایم برای درک آنچه قبلاً توان درکشان را نداشته ایم.ما مسیر زندگی را طی می کنیم برای تکامل خود و این امر تا زمان گذر از این جهان به جهان جاودان ادامه دارد.باید رفت اصلاً ما برای رفتن آمده ایم. شاعری می گوید:«اگر رفتی، بُردی/اگر خُفتی، مُردی.» باید رفت و همیشه در حال حرکت بود. حرکت یعنی زندگی یعنی تلاش برای رسیدن به کمال.

النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا

خدایا ما را از خواب خانمان سوز غفلت نجات ده ...

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ دی ۹۷ ، ۱۱:۱۹

چند وقت پیش بود که یکی از رفقا کتابی در دست داشت که او به امانت نزد من گذاشت. اسم کتاب «رویای نیمه شب» نوشته «مظفر سالاری» ماجرای عشق هاشم، جوانی سنی به دختری از خانواده‌ای شیعه بود. قلم رمان، بسیار روان و دلچسب بود به طوری که رمان 300 صفحه ای را یک روزه تمام کردم و لذت بردم.ماجرای رمان اگر چه تا حدودی تخیلی است اما در آن ماجراهایی مذهبی و تاریخی گنجانده شده است.

خمیر مایه این رمان ماجرای ابوراجح حمامی است که نویسنده آن بدان شاخ و برگ داده و رمان حاضر را نگاشته است و این قسمت داستان و شخصیت ابوراجح حمامی واقعی است.

به نقل از علامه مجلسی چنین می‌خوانیم: ابوراجح مردی دوستدار صحابه و معتقد به امامت امام زمان (عج) بود که در شهر حلّه می‌زیست. حاکم این شهر که مرجان صغیر نام داشت از ناصبیان (دشنام دهندگان به ائمه) بود. وی با شنیدن وصف حال ابوراجح خواست که او را شکنجه کنند تا از اعتقاد خود برگردد. کارگزاران حاکم ابوراجح را تا به حد هلاکت شکنجه دادند تا حدی که تمام دندان‌هایش ریخت. آنگاه او را از ریسمانی آویخته به بینی‌اش در تمام شهر گرداندند. وقتی‌که حاکم امر به قتل ابوراجح داد، گروهی از بزرگان شهر او را شفاعت کردند و از حاکم خواستند او را به حال خود بگذارد تا بمیرد، چون ابوراجح مردی ضعیف‌الجثه و پیر و بیمار بود و کسی تصور نمی‌کرد بتواند از این شکنجه جان سالن به در ببرد. پس مرد عذاب دیده را به حال خود گذاشتند و فردای آن روز مردم شهر دیدند ابوراحج به جوانی رعنا و سالم تبدیل‌شده است. خود او این کرامت را نتیجه استغاثه از امام زمان و شفا گرفتن از این معصوم می‌دانست، مردم شهر نیز با دیدن چنین معجزه‌ای به مذهب شیعه گرایش پیدا کردند و حتی حاکم ستمکار از آن به بعد شیوه خود در بی‌احترامی به شیعیان را تعدیل کرد.

خواندن و دیدن تیزر کتاب «رویای نیمه شب » خالی از لطف نیست.

دریافت
مدت زمان: 7 دقیقه 6 ثانیه

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ دی ۹۷ ، ۲۰:۰۸

فصل نامه فرهنگی و هنری ســرو آیین

سروآیین، مجالی است برای گفتن از ناگفته ها، از رسم های از نفس افتاده و پابرجا، از مردمان بی نام و نشان و نام آشنا ... از وطن؛ برای «نام جاویدش» برای «صبح امیدش»... هدف، نگاشتن و به یک جا گِرد آوردن صفحاتی است در خور شأن تاریخ و فرهنگ و داشته های سرزمین مان، تا بهتر و نیکوتر و شایسته تر بشناسیم و بشناسانیم ایران را ... این بار، از دیار انار و قنات و خاک و خشت و بادگیر می نویسیم، که آنچه می ماند «قلم» است.

امید که پررنگ بنگارد و ردی از خود بر جای گذارد...

«تو را ای گرانمایه، دیرینه ایران       تو را ای گرامی گهر دوست دارم»

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۷ ، ۱۰:۵۹

به نام ایزد منان

عبارت بالا رو اتفاقی روی شیشه یه ماشین دیدم و علی رغم تضادی که بین «ماندن» و «رفتن» وجود داره ولی با دقت به عبارت معلومه که کاملاً درسته. در حال حاضر تمام جوامع بشری به نوعی دچار سردرگمی و عدم درک صحیح از خود شده اند و با یه مشاهده به دور و وَر خودمون به افرادی بر می خوریم که تو زندگی اجتماعیشون به نوعی روزمرگی دچار هستند. این افراد از دو حال خارج نیستند: یا جهت حرکت رو پیدا نکردند و هنوز به دنبال اونند و یا جهت رو می دونند ولی عزم سفر ندارند. به هر صورت هر دو دسته به طور حتم دچار زیان غیر قابل جبرانی تو زندگی میشن و شاید بتونیم بگیم که ضرر اون کسی که جهت حرکت رو پیدا کرده ولی حرکت رو اغاز نکرده شاید به مراتب از دسته دیگه هم بیشتر باشه.

تو زندگی امروزه افرادی موفقند که برخلاف جهت حرکت عموم مردم در حرکت باشند برای مثال وقتی که سری به متروی تهران می زنیم از خیل عظیمی از جمعیت، معدود افرادی رو می بینیم که به فعالیتهای مفیدی چون مطالعه کتاب و ... مشغولند و اغلب افراد در روزمرگی گرفتارندو به نحوی گذران و سپری شدن عمر خودشونو می بینند. بله اونچه انسان رو به موفقیت می رسونه حرکت و رفتنه و اونچه انسان رو راکد نگه می داره موندن تو یه نقطه است درست مثل چشمه ای که در حرکته که همیشه زلاله و زنده ست و از طرفی مثل آبی که راکد تو چاهی مونده و متفعن شده.

بنابراین برای اینکه بتونیم تو زندگی اجتماعی، خانوادگی و شغلی مون موفق باشیم باید تلاش کرد و همیشه در حرکت بود چرا که موتور محرک هر پیشرفتی با حرکت کردن و تلاش کردن کار می کنه و بدون حرکت محکوم به شکسته. موید این کلامم حکایتی ازسعدی تو گلستان هستش بدین مضمون که :شبی در بیابان مکه از بی خوابی پای رفتنم نماند، سربنهادم و شتربان را گفتم: «دست از من بدار»

پای مسکین پیاده چند رود؟                                       کز تحمل ستوده شد بُختی

(معنا: در راهی که شتر زورمند از برداشتن بار ناتوان شده است، بیچاره ای چو من چقدر می تواند پیاده رود؟)

تا شود جسم فربهی لاغر                                         لاغری مرده است از سختی

(معنا: تا بدن شتر تنومند از شدت خستگی لاغر شود، لاغری چو من از خستگی مرده است)

گفت: ای برادر، حرم در پیش است و حرامی(راهزنان) در پس(پشت سر ما). اگر رفتی، بُردی و گر خُفتی، مردی

خوش است زیر مغیلان به راهِ بادیه خفت         شبِ رَحیل، ولی ترک جان باید گفت

(معنا: در شبانگاه سفر، خوابیدن زیر درخت خار در راه بیابان بسیار دلچسب است؛ولی ناچار باید دست از جان شست.)

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ دی ۹۷ ، ۲۳:۰۲