فصل نامه فرهنگی و هنری ســرو آیین
سروآیین، مجالی است برای گفتن از ناگفته ها، از رسم های از نفس افتاده و پابرجا، از مردمان بی نام و نشان و نام آشنا ... از وطن؛ برای «نام جاویدش» برای «صبح امیدش»... هدف، نگاشتن و به یک جا گِرد آوردن صفحاتی است در خور شأن تاریخ و فرهنگ و داشته های سرزمین مان، تا بهتر و نیکوتر و شایسته تر بشناسیم و بشناسانیم ایران را ... این بار، از دیار انار و قنات و خاک و خشت و بادگیر می نویسیم، که آنچه می ماند «قلم» است.
امید که پررنگ بنگارد و ردی از خود بر جای گذارد...
«تو را ای گرانمایه، دیرینه ایران تو را ای گرامی گهر دوست دارم»
