گاهی باید رفت

به نام او

روز جمعه ۹ شهریور حدود ساعت ۶ بعد از ظهر به دیار کریمه اهل بیت حضرت بی بی فاطمه معصومه سلام الله علیها از صحن مسجد اعظم بعد از اذن دخول وارد حرم شدم و بعد از سلام از جانب خود و عزیزان عزیزتر از جانم، درد و دلی با ایشان نمودم و آرام آرام از کنار ستون های مسجد اعظم سفر عشق را آغاز کردم.خدا را شکر که بار دیگر توفیق زیارتتان برایم حاصل شد و صد هزار مرتبه شکر که شما را دارم تا بتوانم با شما خلوتی داشته باشم.

سطح اول حوزه برای بنده رو به اتمام است و خدا را شکر می کنم که با تمام سختی هایی که داشت تمام شد.به طورکلی زندگی خوابگاهی و اینکه از خانواده دور باشی و از طرفی هزاران هزار فکر تو را درگیر خود می کند سخت و طاقت فرساست ولی آنچه تاب تحمل را بالا می برد همین وجود مبارک عمه جان است که به ما امید و تحمل مشکلات را آسان می کند.

این مرحله از زندگی هم پرونه اش بسته شد و مرحله جدید و پیش روی بنده شروع سطح دو حوزه و از آن مهم تر مطالعات رشته مورو علاقه ام است که از همین امروز به امید خدا شروع آن را برای خود اعلام و در این ره اقدام خواهم کرد.آنچه از خدای خود و از بی بی جان خواستارم پایداری و استقامت در این راه است و اینکه هر قدمی که برداشته می شود برای خدا باشد و بس.